تبادل
لینک هوشمند
ارسال شده در سه شنبه 6 ارديبهشت 1390برچسب:, - 20:41
نشانه فروهر باستانی ایران(فقط نشان دین زرتشت نیست) Farahavar نشانه فروهر باستانی ایران از آنجایی که هر ملت و هر قومی نشانه و نمادی دارند – ایرانیان یکی از کهن ترین مردمانی هستند که نشانه ای بسیار شگفت انگیز و سراسر از دانش و فرهنگ و خرد را از خود به جای گذاشته اند. این نشان “فره وشی” یا “فروهر” نام دارد که قدمت آن بیش از ۴۰۰۰ سال تخمین زده شده است. سنگ نبشته های شاهان هخامنشی در پرسپولیس و سنگ نبشته های شاهان ساسانی همه حکایت از آن دارد. نکته بسیار شگفت انگیز این نشان ملی ایرانیان آن است که تک تک این نشان دارای مفهوم دانشی نهفته است … تشریح این نشان ملی:
۱. قرار دادن چهره یک پیرمرد سالخورده در این نگاره اشاره به شخص نیکوکار و یکتاپرستی دارد که رفتار و ظاهر پسندیده اش سرمشق دیگر مردمان است.
۲. دست راست این نگاره به سوی آسمان دراز شده است که این اشاره به ستایش “دادار هستی (اورمزد) ” دارد که ۴۰۰۰ سال ژیش زردشت آنرا به ایرانیان عرضه نمود.
۳. چنبره ای (حلقه ای) در دست چپ نگاره وجود دارد که نشان از عهد و پیمانی است که بین انسان و اهورامزدا بسته می شود و انسان باید از او اطاعت کند … مورخین حلقه های ازدواج که بین جوانان رد و بدل می شود را برگرفته از این چنبره می دانند و آنرا یک سنت قدیمی پارسی می دانند که در جهان پخش شده است.
۴. بالهای کشیده در دو طرف نگاره اشاره به پرواز و پیشرفت و ترقی در بین انسانها می باشد و در نهایت رسیدن به خدای یگانه.
۵. سه قسمتی که بر روی بالها کشیده شده است اشاره به سخن “اشوزردشت” که بی شک می توان گفت تا میلیون ها سال دیگر باقی خواهند ماند … یعنی همان : کردارنیک – گفتار نیک – پندار نیک.
۶. در میان کمر پیرمرد ایرانی یک چنبره بزرگ دیده می شود که اشاره به دایره روزگار دارد که انسان را در بر گرفته است که مردمان موظفند در میان این دایره روزگار مشخصی را برای خود برگزینند.
۷. دو رشته اصلی از چنبره بزرگ وسط به پائین آمده است که نشان از دو عنصر باستانی ایران است. یکی سوی راستی و دیگری سوی چپ … نخست “سپنته مینو” که همان نشان نیروی الهی است و دیگری “انگره مینو” که نشان از نیروی شر و اهریمن است. انسان در میان این دو نیروی خیر و شر قرار گرفته و با کوچکترین لغزشی به سوی تباهی و نابودی کشیده می شود.
۸. انتهای لباس پیرمرد سالخورده باستانی ایران که قدمتی بیش از ۴۰۰۰ سال دارد به صورت سه طبقه بنا گشته است که اشاره به کردار نیک – گفتار نیک و پندار نیک دارد. این تنها گوشه ای از آثار به جای مانده از نیاکان ماست که امروزه وظیفه ماست از آن نگه داری کنیم. به امید سربلندی ایران “خداوند این کشور را از گزند دشمن – دروغ و خشکسالی به دور نگهدارد”. یکی از سنگ نبشته های داریوش کبیر
نظرات شما عزیزان:
